نگاهي به «سفر شعر» تازهترين سروده ضياءالدين ترابي
راوي و چوب جادو 
جام جم آنلاين : روزهاي پاياني سال گذشته با انتشار آخرين سرودههاي ضياءالدين ترابي همراه بود. ترابي كه نزديك 4 دهه است در حوزه شعر، نقد و ترجمه ادبي حضور پر رنگي دارد، پيش از اين دفترهاي متعددي مانند اضطراب در كعب ديوارههاي شيشهاي، گلوي عطش، از زخمهاي آينه و چشم، از بيكرانه آبي، سرخ از پرنده و پرواز، از نامهاي حك شده بر سنگ منتشر كرده است.
آخرين مجموعه شعر ترابي «سفر شعر» نام دارد كه 65 شعر آزاد را شامل ميشود و از سوي نشر علم در اختيار علاقهمندان و مخاطبان ادبيات قرار گرفته است.
در اين مطلب شعرهاي ترابي در آخرين دفترش با تمركز به 2 عنصر زبان و روايت كه مورد توجه ويژه نيما يوشيج پدر شعر نو ايران بوده بررسي شده است. شعرهايي كه به نظر ميرسد در برخورد با اين دو عنصر و در مقايسه با ديگر دفترهاي شاعران معاصر كه تاكنون منتشر شدهاند بيشترين قرابت و نزديكي را با جان كلام و انديشه نيما دارند ... ادامه مطلب اينجا
داستان آبي كه كره ميداد
جام جم آنلاين : ميگويند فلاني از آب كره ميگيرد. شنيدن اين جمله براي من در روزگاري كه از شير چرب (حتي در حد 5 درصد) در كارخانههاي محترم پاستوريزه و تمام اتومات به زور يك كره درست و درمان بيرون ميآيد، همواره جاي سوال فراوان داشت.
اين سوال ادامه داشت تا به صورت اتفاقي به يك آگهي در يكي از روزنامههاي كثيرالانتشار برخوردم؛ آگهي كه خيلي كوتاه از سوي موجودي با نام مستعار «ناشر» منتشر شده بود: به تعدادي شاعر نيازمنديم....
1
نوروزهاي بي بهار
قطار قطار
از راه مي رسند
چشم هايم را مي بندم
و فكر مي كنم در آغوش توام
سرخ مي شوم
سفيد مي شوم
بهار مي شوم
2
بهار
آغوش توست
و روز
تنها در چشم ها و لب هاي تو
نو مي شود
پلكي بزن
و به بوسه اي نوروزم كن
من : سينا علي محمدي ( شاعر / منتقد / روزنامه نگار )