سر نوشت 2 : در بخش پیوند های روزانه نوشته ای از یدالله رویایی را قرار داده ام درباره احمد شاملو که توصیه می کنم حتما مطالعه کنید که بسیار خواندنی است به ویژه بخشی که مرتبط با آیدا است
چند ماه پیش دوستی که اهل قلم و ادب و فرهنگ است را دیدم که عازم سفری دو هفته ای به کشور امارات و دبی بود . یک هفته ای گذشت و مجدد آن دوست را در مراسمی دیدم و پرسیدم مگر به دبی نرفته بودی و او در پاسخ گفت رفتم ولی طاقت نیاوردم بیشتر از سه روز بمانم. دبی چیزی جز تعدادی برج و مراکز تفریحی ( خاص ! ) و تجاری ندارد و برای امثال ما جاذبه ای برای ماندن و سفر به آنجا نیست.
اما در همین راستا روز گذشته در خبرها
خواندم که دولت امارات بالاخره با پرداخت رقم نجومی 588 میلیون دلار و با وجود همه
مخالفت هایی که منتقدان فرهنگی و فرانسوی داشتند مجوز موزه لوور را برای ایجاد و
نامگذاری موزه ای در مرکز فرهنگی ابوظبی به نام لوور دریافت کرد.
به نظر می رسد شیخ نشین های خلیج فارس متوجه شده اند تنها
جاذبه های تجاری و تفریحی برای جذب توریست کافی نیست و اکنون به شدت به دنبال
جاذبه های فرهنگی و هنری نیز هستند. پس از خواندن این خبر دو نکته قابل یادآوری و
تامل است اول این که کشوری که خود دارای تاریخ و فرهنگ و تمدن چندان قوی و غنی
نیست چگونه در دنیای امروز تلاش می کند تا هرچند به صورت قرضی و جعلی برای خود
تاریخ و فرهنگی فراهم کند که این نکته باز هم نشان دهنده اهمیت بالای فرهنگ در جهان امروز است فرهنگی که مجلس محترم
شورای اسلامی آن را چندان مهم ندانست تا به خاطر آن از صندوق ذخیره ارزی برداشتی
صورت گیرد و دوم این که چگونه یک کشور به
توریسم و گردشگری توجه چند جانبه و چند بعدی دارد تا بتواند از این راه تمام جامعه
هدف را در هر سطح دانش و تفکر و با هر نوع نگرشی تحریک به سفر کردن به کشورش کند و
از این راه حتا اگر بار فرهنگی ماجرا را در نظر نگیریم چندین برابر آن 588 میلیون
دلار را دوباره به کشورش باز گرداند.
اما همه این اتفاقات در حالی رخ می دهد که
دو سه روز پیش نیز محمد شاهي عربلو رئيس كميسيون اقتصادي همان مجلس شورای اسلامی
که در بالا ذکر خیرش شد اعلام کرد با وجود ظرفيتهاي قوي و مطلوبي كه در صنعت
توريسم كشور داريم متاسفانه سهم ما از درآمد گردشگري تنها 2/0 درصد است.
و من امروز تنها به این نکته فکر می کنم که اگر هر مردمان و هر دولت و هر مجلس و هر جای دیگری جز کشور ما ایران چنین ظرفیت های بزرگ تاریخی و فرهنگی داشت از آنها چه استفاده و چه بهره برداری ها که نمی کرد.
من : سينا علي محمدي ( شاعر / منتقد / روزنامه نگار )